مقایسه و توسعه جلیقه ضد گلوله قدیمی و جدید
جلیقه ضد گلوله یک لباس محافظ مانند زره است که برای کاهش آسیب گلوله استفاده می شود که توسط پلیس و ارتش تجهیز شده است.این جلیقه ها به طور گسترده ای از مهمات تپانچه شلیک شده با تپانچه محافظت می شوند - بدون در نظر گرفتن نوع، سبک، مواد و کالیبر مهمات تپانچه.
نام فوق کم و بیش گمراه کننده است، زیرا اکثر این لباس های محافظ برای تفنگ یا تفنگ کالیبر بزرگ، صرف نظر از نوع جلیقه ضد گلوله، سبک، جنس، یا کالیبر تفنگ، فقط حفاظت کمی دارند یا اصلاً محافظت نمی کنند (این استثنا نمی تواند در اصطلاحات کلی .22 نوع LR، که معمولاً می تواند در برابر تفنگ های کالیبر بزرگ، تفنگ های تفنگ محافظت کند.) این جلیقه ضد گلوله به طور گسترده ای از مهمات تپانچه شلیک شده با تپانچه محافظت می شود - همچنین بدون توجه به نوع، سبک، مواد و کالیبر مهمات تپانچه.
برخی از انواع جلیقه های ضد گلوله دارای پسوندهای فلزی (استیل یا تیتانیوم) هستند که می توان آنها را به برخی از قسمت های مهم بدن اضافه کرد تا مقداری ورق های سرامیکی یا پلی اتیلن برای افزایش محافظت اضافه کرد.اگر گلوله به پرکننده اصابت کند، این محافظ ها می توانند به طور موثر از تمام تپانچه ها و برخی از تفنگ ها محافظت کنند.این نوع جلیقه به یک استاندارد در استفاده نظامی به عنوان یک پیشرو در فناوری بالستیک تبدیل شده است، به طوری که شکست جلیقه "فقط کولار" - استاندارد ناتو CRISAT برای جلیقه ها شامل پشتیبانی آفریقایی نیز می شود.برخی از جلیقه ها نیز برای محافظت در برابر حملات چاقو طراحی شده اند.به عنوان یک تجهیزات حفاظت شخصی مهم، جلیقه ضد گلوله گذار از یک سپر زره فلزی به یک ماده کامپوزیتی غیرفلزی و فرآیند توسعه یک سیستم کامپوزیت از مواد مصنوعی به مواد مصنوعی و صفحات زره فلزی و پانلهای سرامیکی را تجربه کرد.نمونه اولیه زره انسان را می توان به زمان های قدیم ردیابی کرد، ملت اصلی برای جلوگیری از صدمه دیدن بدن، دارای یک بافته الیاف طبیعی به عنوان ماده مراقبت از قفسه سینه بود.توسعه سلاح هایی که زره های انسانی را مجبور می کنند باید پیشرفت های مربوطه را داشته باشد.در اواخر قرن نوزدهم، ابریشم مورد استفاده در زرههای قرون وسطی در ژاپن در زرههای بدن ساخت آمریکا نیز استفاده میشد.در سال 1901، پس از ترور رئیس جمهور ویلیام مک کنلی، زره بدن مورد توجه کنگره ایالات متحده قرار گرفت.
اگرچه این جلیقه ضد گلوله می تواند از گلوله های تپانچه با سرعت کم (سرعت 122 متر بر ثانیه) جلوگیری کند، اما نمی تواند از گلوله های تفنگ جلوگیری کند.بنابراین، در جنگ جهانی اول، پارچه الیاف طبیعی برای آستر لباس همراه با ورق فولادی ساخته شده از جلیقه ضد گلوله وجود داشته است.