Нақшаи таҷҳизоти пешгирии обхезӣ ва рафъи офати табиӣ сазовори ҷамъоварӣ аст
Боришоти зиёди тобистони имсол боиси азобу машаққатҳои зиёд гардид.
Наҷотдиҳандаи обхезӣ ва рафъи оқибатҳои офатҳои табиӣ аз тамоми гӯшаву канори ҷаҳон бо вазъи сангин рӯ ба рӯ шуда, ба сафи пеши наҷот шитофт, бо замон шитофт, аз шамолу борон ҷуръат накард ва ба душвориҳо дучор шуд.
Имрузхо дар бисьёр районхо борони сахт меборад.
Танҳо бо тарс, омодагии пешакӣ ва эҳтиёт метавонад мушкилотро пеш аз рух додани он пешгирӣ кунад.
Махсусан барои таҷҳизоти наҷотдиҳӣ, мо бояд ҳамеша омода бошем, ки амалиёти наҷотбахшро баракат диҳем ва ба қаҳрамонони наҷот қуфлҳои муҳофизати ҳаётро илова кунем.
Дар кори начотдихй ба хатохо тахаммул нест.
Таҷҳизоти мукаммал метавонад барои амалиёти наҷотдиҳӣ вақти бештар харад ва қаҳрамонони наҷотбахшро ҳамроҳӣ кунад.
Ҳамеша омода бошед, чораҳои эҳтиётӣ гиред.